Ostra, bakteryjna choroba gorączkowa. Jak dotąd nie rozpoznano tego zakażenia u ludzi w Europie. Najczęściej jest to gorączka o nagłym początku z silnym bólem głowy, dreszczami, złym samopoczuciem oraz wysypką (występuje u ok. 40% chorych, jednak u jedynie 6% na początku choroby). Wysypka ma charakter najczęściej plamisty lub plamisto-grudkowy, czasem krwotoczny i zwykle obejmuje tułów i kończyny. Okres wylęgania wynosi 7-10 dni. Zakażenie E. chaffeensis może być bezobjawowe, jak też mieć bardzo ciężki przebieg. Średnio choroba trwa 23 dni. Najczęściej dochodzi do wyleczenia, nawet bez stosowania właściwej antybiotykoterapii.
Gorączka Q
Gorączka Q jest zoonozą, czyli chorobą, która może przenosić się ze zwierząt na ludzi. Kleszcz, żerując na zakażonym zwierzęciu, wraz z odchodami pozostawia na skórze, sierści, wełnie patogeny, które szybko wysychając, stanowią składnik pyłu i kurzu na sierści zwierząt żywych, jak i produktów pochodzących od zakażonych zwierząt. Do zakażenia u ludzi może dochodzić głównie przez wdychanie skażonego aerozolu.
Kozia grypa jest to nazwa potoczna nadana przez media zachorowaniom na Gorączkę Q występującym od roku 2007 w Holandii.
Rickettsia slovakia i Rickettsia raoultii (TIBOLA/DEBONEL)
Rickettsja slovakia i Rickettsia raoultii odpowiadają za TIBOLA – Tick-Borne Lymphadenitis, nazywana w Hiszpanii również DEBONEL, od Dermacentor-Borne Necrosis – Erythema Lymphadenopathy. Nowa propozycja nazwania tej choroby to SENLAT -Scalp Eschar and Neck Lymph Adenopathy. TIBOLA jest riketsjozą opisaną po raz pierwszy we Francji. Opisano przypadki jej występowania w Hiszpanii, Portugalii, na Węgrzech, w Austrii, Słowacji, Słowenii, Rumunii, Chorwacji, Bułgarii i w Polsce.
Zakaża kleszcz Dermacentor reticulatus, który stosunkowo rzadko atakuje ludzi, częściej psy. Jego aktywność wyprzedza wiosną I. ricinus, rozpoczyna żerowanie już w maju. Ukłucie kleszcza powoduje powstanie strupa na głowie i odczynowego powiększenia węzłów chłonnych.
Bartonelloza
Bartonella spp. to bakterie wewnątrzkomórkowe, wykazujące powinowactwo do erytrocytów oraz komórek nabłonka naczyń krwionośnych. Bakterie przenoszone są przez pchły, wszy, a także kleszcze, które żywią się krwią zakażonych ssaków i wykazują ścisłą preferencję przenoszonego gatunku bakterii, jak i rezerwuaru. Odnaleziono obecność B. henselae w kleszczach, jednak jak dotąd nie opisano przypadku zachorowania po pokłuciu przez kleszcze w Polsce.
